سیدمهران داودنبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران مدیریت ساخت دانشگاه آزاد (واحد علوم و تحقیقات –تهران)
مجید صافحیان - استادیار دانشکده مهندسی عمران معماری و هنر – دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات – تهران)

بتن خودتراکم با داشتن خصوصیات ویژه بتنی کاملا همگن بوده و با توجه به لحاظ مقاومت در برابر عوامل تخریب کننده شیمیایی از تفوذ ناپذیری خوبی برخوردار است. در این تحقیق سعی گردیده با استفاده از مواد افزودنی معدنی موجود در کشور (دوده سیلیسی، زئولیت، سرباره و پودر سنگ آهک) در بتن خودتراکم به صورت جداگانه و ترکیبی در قالب ارائه طرح اختلاط به روش حجم خمیر ثابت، تغییرات مقاومت الکتریکی سطحی را مورد بررسی قرار دهد. حجم خمیر کلیه طرحها 350 لیتر در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده از آزمایشات مقاومت فشاری، در طرح ساخته شده با دوده سیلیسی %10 بیشترین مقاومت فشاری در هر سه نسبت آب به مواد سیمانی را کسب نموده است. مقاومت الکتریکی سطحی در طرح ساخته شده با سرباره %30 دوده سیلیسی %8 در هر سه نسبت آب به مواد سیمانی بیشترین مقاومت الکتریکی سطحی را به دست آورده است. در واقع این مواد افزودنی در ترکیب بهترین نتیجه را برای نفوذناپذیری بتن سبب شدهاند وکاهش نفوذ پذیری مستقیما موجب افزایش دوام بتن خواهد شد.

بتن خودتراکم، مقاومت الکتریکی سطحی ، پوزلان، دوام، خواص مکانیکی