تاثیر افزودن اکسید تیتانیوم بر مقاومت و خواص رئولوژی بتن خودتراکم

پیش از در سال های اخیر بتن های توانمندی ارائه شده اند که کارآیی و مقاومت آنها فراتر از بتن های معمولی می باشند. برای دستیابی به روانی قابل قبول در بتن های خودتراکم، بایستی بزرگترین اندازه اسمی سنگدانه آن کاهش یابد. همچنین در مقایسه با بتن معمولی، بتن خودتراکم دارای مقادیر درشت دانه کمتری است که این امر میتواند کاهش در مقاومت فشاری بتن را به همراه داشته باشد. راه حل پیشنهادی، افزایش عیار سیمان است که این امر دارای صرفه اقتصادی نمی باشد. همچنین روند تولید سیمان آلودگی های زیست محیطی بسیاری تولید می کند. از این رو امروزه جایگزینی بخشی از سیمان پرتلند معمولی با مواد پودری جایگزین سیمان به دلیل مزایای اقتصادی، زیست محیطی و فنی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. مواد پودری مورد استفاده در این پژوهش آزمایشگاهی، اکسیدتیتانیوم می باشد. هدف از انجام این پایان نامه، بررسی اثر افزودن اکسید تیتانیوم به ترکیب بتن و مقایسه آن با درصدهای مختلفی از این افزودنی می باشد. برای این منظور نمونه در قالب های مکعبی 15×15×15سانتیمتر ساخته شده و محاسبات مقاومت فشاری، مقاومت کششی، محاسبه مدول الاستیسیته و خواص رئولوژی بتن خودتراکم در سنین 7 و 28 روز مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

اکسید تیتانیوم , مقاومت , رئولوژی , بتن خودتراکم