محمدرضا کردانی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
حسین بهرامی - استادیار گروه مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
کوروش خواجوی - دانشجوی دوره دکتری ژئوتکنیک، دانشگاه صنعتی شیراز

واگرایی پدیدهای است که طی آن ذرات خاک در اثر تماس با آب به صورت شناور درآمده و به وسیله جریان آب از محیط خارج میشوند. گستره وسیع خاکهای واگرا در ایران، پتانسیل بالای احداث سازه های آبی در این مناطق و صدمات وارد به آنها در اثر استفاده از این نوع خاکها شناسایی خاکهای واگرا را ضروری مینماید. در این پژوهش روشهای مختلف میزان واگرایی خاک ارزیابی و مقایسه شده است. استفاده از آزمایشات مرسوم واگرایی خاک شامل کرامب، هیدرومتری مضاعف، پین هول و همچنین معیار شیمیایی شرارد در این تحقیق بکار گرفته شده اند. نتایج نشان میدهد روشهای فیزیکی و شیمیایی تفاوت قابل توجهی باهم دارند.

خاک واگرا، معیار شرارد، آزمایش پینهول، آزمایش هیدرومتری مضاعف، آزمایش کرامب