ارزیابی روشهای آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای با توان تفکیک بسیار بالا

داده های ماهواره ای به عنوان بهترین و کارآمدترین منبع اطلاعاتی به منظور انجام مطالعات پایش تغییرات زمین به شمار میروند. نقش دانش و فناوری دورکاوی به منظور تحلیل تغییرات پس از وقوع رویداد و تحلیلهای مکانی آن بسیار حائز اهمیت است. داده های سنجش منابع اولیهای هستند که به طور گسترده به منظور پایش تغییر در دهه های اخیر مورداستفاده قرارگرفته است. در این مطالعه تصاویر سنجنده های با توان تفکیک بسیار باالی QuickBird و GeoEye مربوط به سالهای 1385 و 1389 از مناطق شهری واقع در غرب تهران با استفاده شش روش آشکارسازی تغییرات مورد بررسی قرار گرفت. روشهای آشکارسازی به کار گرفته شده در این تحقیق شامل روشهای تفاضل تصاویر، تحلیل مولفه اصلی، تحلیل مولفه های متعارف، تفاضل تسلدکپ، رگرسیون و نسبت تصاویر بوده اند. به منظور ارزیابی دقت پس از برداشت واقعیات زمینی از معیارهای صحت کلی و ضریب کاپا استفاده شد. روش تفاضل CCA با صحت کل 29/32 و ضریب کاپای 0/29 کمترین دقت را نشان داد و بیشترین دقت نیز مربوط به روش تسلدکپ با صحت کلی 89/9 و ضریب کاپای 0/90 بوده است.

Keywords:

آشکارسازی تغییرات , تفاضل تصاویر , نسبت تصاویر , رگرسیون تصاویر , تحلیل مولفه اصلی