شمسی سودمندمقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران
محمد شریفی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران

کشاورزی به عنوان مهمترین روش تامین غذای انسان، ساختمان و عمل اکوسیستم های طبیعی را به شدت تغییر داده است. بهره برداری انسان از منابع طبیعی همواره به صورت یک جانبه و بی رویه بوده و بهره برداری از این منابه بدون رعایت جنبه های حفاظتی آن و تنها براساس تامین منافع کوتاه مدت انجام می گیرد. امروزه با افزایش تولید کشاورزی به جهت رفع نیازمندی های رو به رشد جمعیت در حال گسترش، نگرانی در مورد آینده تامین غذا برای مردم مطرح گردیده است. کشاورزی پایدار یک فرایند بیولوژیکی است و سعی در تقلید کردن از خصوصیات کلیدی یک اکوسیستم طبیعی دارد ولی عملکرد حداکثر از اهداف بارز آن است. کشاورزی پایدار باعث پیچیدگی اکوسیستم زراعی می شود، کارایی چرخش عناصر غذایی در این نوع کشاورزی افزایش می یابد و از خورشید به عنوان منبع اصلی انرژی برای به حرکت درآوردن سیستم بهره برداری می شود. افزایش مواد آلی خاک و کاهش مصرف کودهای شیمیایی، کاهش فرسایش خاک و صرفه جوئی در عملیات مکانیک حفاظت از خاک، پائین بودن هزینه تولید و بازدهی بیشتر اقتصادی، افزایش راندمان تولید به دلیل مصرف کمتر نهاده های کشاورزی، حفاظت و صرفه جوئی بیشتر کمی و کیفی آب و جلوگیری از اتلاف آن، ایجاد محیط سالم برای پرورش دام، طیور، آبزیان و حفظ نظم محیط زیست از مهم ترین اهداف کشاورزی پایدار می باشد.

کشاورزی پایدار، حاصلخیزی خاک، تناوب زراعی، حفظ محیط زیست