نحوه استفاده اقتصادی از گیاهان دارویی در تغذیه دام و طیور

برای پاسخ به نیازهای روزافزون جمعیت به پروتئین حیوانی، صنعت دام و طیور کشور دارای رشد چشمگیری بوده است . نگهداری دام و طیور به صورت گسترده و فشرده، امکان بروز بیماریها را افزایش داده که جهت کاهش میزان وقوع بیماریها و افزایش رشد و بهبود صفات تولیدی از مواد شیمیایی مختلف از جمله آنتی بیوتیک ها در واحدهای پرورش دام و طیور استفاده می شود که امروزه استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد به دلیل احتمال بروز مقاومت باکتریایی و همچنین انتقال از طریق فراورده های تولیدی به مصرف کنندگان با محدودیت مواجه شده است. گیاهان دارویی با اثرات ضد میکروبی به عنوان جایگزین های مناسبی برای آنتی بیوتیک ها مطرح شده اند. به علت اهمیت بازده اقتصادی در پرورش جوجه های گوشتی و با در نظر گرفتن این نکته که منوعیت بهره برداری از آنتی بیوتیک باعث کاهش تولید و بازده خوراک می گردد. اخیرا جهت به حداکثر رساندن کمی و کیفی محصولات دام و طیور و پیشگیری یا درمان برخی بیماریها از مشتقات گیاهان دارویی از قبیل علف ها، عطرمایه ها و چاشنی های گیاهی برای رسیدن به اهداف فوق پیشنهاد شده است. گیاهان دارویی از سال های گذشته برای درمان بیماری ها در انسان مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق به طور اختصار خواص برخی از گیاهان دارویی ( اکالیپتوس، سیر و پیاز، شیرین بیان، پونه، آویشن) و نحوه اقتصادی نمودن استفاده آنها در تغذیه طیور بررسی گردید. نتایج آزمایشات نشان داد برای برطرف نمودن نیازهای پروتئینی با استفاده از گیاهان دارویی با توجه به حجم بالای مصرف آن در تغذیه طیور، اقتصادی نمی باشد ولی در دراز مدت برای مصرف کنندگان از نظر کاهش اثرات منفی استفاده از آن باعث اقتصادی شدن می گردد. از طرفی اگر از داروهای سنتتیک به جوجه های گوشتی خورانده شود، احتمال باقی ماندن اثرات دارو درگوشت و انتقال آثار منفی آن به انسان بسیار بالا است و میبایستی یک دوره حداقلی برای برطرف شدن اثرات دارویی در نظرگرفت. ولی در صورت استفاده از داروهای گیاهی به چنین دورهای نیاز نمی باشد.

Keywords:

اکالیپتوس , سیر و پیاز , شیرین بیان , پونه , آویشن