نگار حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
لیلا غلامی - استادیار، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
عبدالواحد خالدی درویشان - استادیار، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
حبیب اله یونسی - استاد، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

امروزه فرسایش خاک بسیار شومتر از هر زمان دیگر بوده و تنزل توان تولید مزارع، جنگل ها و مراتع فقط بخشی از داستانتاسف بار فرسایش را بازگو می کند. خسارت زیست محیطی و اقتصادی در مناطقی که مواد خاکی فرسایش یافته در آن ترسیبمی یابد، ممکن است به اندازه مناطق فرسایشی که خاک از آنها جدا شده است بوده و یا از آنها بیشتر باشد. مواد خاکی جابجاشده سبب بروز مسایل آلودگی آب و هوا شده و هزینه سنگین اقتصادی و اجتماعی را در جامعه به دنبال خواهد داشت. یکی ازاین راهکارها، حفاظت خاک با استفاده از مواد نوظهور مانند نانورس و زغالزیستی است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیرترکیبی نانورس و زغال زیستی بر تغییرات رواناب و رسوب در حفاظت آب و خاک تحت شرایط بارش شبیه سازی شده بااستفاده از دستگاه شبیه ساز باران میپردازد. نتایج نشان داد که درصد حفاظتی زمان شروع و حجم رواناب بعد از کاربرد تیمارنانورس به ترتیب 62/80-، 84/80+/ و همچنین بعد از کاربرد زغال زیستی به ترتیب 62/14-، 26/01 بود.

نانورس، زغال زیستی، مهار پارامترهای رواناب، هدررفت خاک