کشاورزی ارگانیک رویکردی نوین دردستیابی به توسعه پایدارروستایی

یکی از بزرگترین چالش های جامعه بشری که مورد توجه و اهمیت بسیاری قرار گرفته، مسئله امنیت و سلامت غذاییجمعیت روبه رشد دنیا است. بحران جمعیت از یک طرف و محدودیت منابع اولیه تولید از طرف دیگر، باعث حرکت کشاورزیسنتی به سمت کشاورزی صنعتی و نوین شد. سیستم کشاورزی نوین با کاربرد بی رویه ی کودهای شیمیایی گوناگون، بهرهبرداری روزافزون از منابع طبیعی پایه در بخش کشاورزی و نیزبکارگیری فزاینده انرژی های فسیلی، در ناسالم بودنمحصولات کشاورزی و آلودگی محیط زیست در روستاها نقش مهمی داشته و موجب تحلیل منابع طبیعی شده و خساراتجبران ناپذیری را بر سلامتی انسان ها و محیط زیست وارد می سازند. اجرای کشاورزی ارگانیک به عنوان راهکاری برای اینمشکلات می باشد. کشاورزی ارگانیک یکی از راهبردهای کشاورزی پایدار است که متکی بر روشهای طبیعی کنترل آفات وبیماری ها بوده و استفاده و کاربرد آفت کش ها و علف کش های مصنوعی، کودهای شیمیایی، هورمون ها و آنتی بیوتیک ها تاحد امکان منع شد است تا ضمن افزایش بهره وری، کمترین آسیب را به محیط زیست وارد سازد. اجرای کشاورزی ارگانیکمنجربه سودبخشی اقتصادی و اجتماعی و موجب توسعه پایدار مناطق روستایی می شود. نوع تحقیق در این پژوهش از نظرهدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. این مقاله براساس مطالعات صورت گرفته در مقالات و کتب مرتبط با موضوع و استفاده از اینترنت و سایت های معتبر علمی سعی بر آن دارد تا ضمن بیان اهمیت کشاورزیارگانیک، مفهوم توسعه پایدار، کشاورزی پایدار و نقش کشاورزی ارگانیک در جهت تحقق توسعه پایدار مناطق روستایی بیانشوند. بر اساس نتایج تحقیق کشاورزی ارگانیک منجربه حفظ حیات جامعه روستایی، حفظ و بهبود منابع سودآور کشاورزان،حفاظت از منابع آب، خاک و منابع طبیعی، حفاظت از منابع انرژی در داخل و خارج از مزرعه و ایجاد زیرساخت های اجتماعیو اقتصادی پویا برای جوامع روستایی؛ وحدت بخشی به اهداف توسعه پا یدار روستایی (اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی ومحیطی) می گردد.

Keywords:

توسعه پایدار , کشاورزی ارگانیک , مناطق روستایی