اسماء عیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
فاطمه کاظمیه - استادیار گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

در حال حاضر دستبابی به توسعه پایدار به عنوان پارادایم غالب در سده بیست و یکم یکی از مهمترین دغدغه هااصلی کشورها در حال توسعه می باشد که در این میان یکی از مهمترین ارکان برنامه ریز توسعه تاکید بر استفادهاز قابلیت ها محیطی است. قابلیت ها محیطی مولفه های زیادی را در برمی گیرد که در این مطالعه قابلیت گیاهاندارویی مورد توجه قرارگرفته است. ایران به دلیل شرایط اقلیمی و جغرافیایی رویشگاه گستره وسیعی از گیاهانداروئی است و در گذشته نیز منبع تولید و مصرف گیاهان داروئی بوده است و بیش از 0888 گونه از گیاهانارزشمند کره زمین را در خود جا داده است. در بسیار از نقاط روستایی کشورمان علیرغم دارابودن قابلیت زیاد درتوسعه از این قابلیت ها استفاده بهینه صورت نگرفته است و این مناطق با دارا بودن بیش از 62 درصد جمعیتایران در ابعاد مختلف شاخص ها توسعه همچنان در محرومیت به سرمی برند. بنابراین توجه به نیازمندی آنان وارائه برنامه هایی جهت دستیابی به توسعه همه جانبه روستایی بسیار حائز اهمیت است. نوع تحقیق در این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت توصیفی می باشد. در این مطالعه با توجه به مزیت نسبی و پتانسیلبالای روستاها کشور به بررسی ارتباط میان بهره برداری ازگیاهان دارویی و نقش آن در توسعه روستاهای کشورپرداخته شده است. بر اساس نتایج تحقیق آشناسازی بهره برداران با شیوه های صحیح تهیه بکارگیری مکانیزاسیون،تشریح نتایج تحقیقات بر روی گیاهان دارویی تدوین یک برنامه بلندمدت کسب تکنولوژی جهت فرآوری بازاریابیو برندسازی و توجه به صادرات موجب افزایش سهم گیاهان دارویی در تولید ناخالص ملی گردیده و علاوه بر پایداریاقتصاد روستایی و ایجاد شغل نقش بسزایی در برنامه ریزی توسعه روستایی با تاکید بر گیاهان دارویی خواهد داشت.

پایداری، توسعه ،گیاهان دارویی، مناطق روستایی