سعید حریفی زیدآبادی - کارشناس فضای سبز منطقه دو شهرداری سیرجان

نیترات به عنوان یکی از شاخص های شیمیایی آلودگی آب، مطرح است که با استفاده از روش های فیزیکی شیمیایی و بیولوژیکی میتوان آن را حذف نمود. در این تحقیق به بررسی حذف نیترات از آبهای سطحی توسط روش هایجذب سطحی پرداخته شده است. فرآیندهای غشایی، جاذب های مصنوعی و طبیعی، فن آوری نانو و تبادل یون ازجمله روش های مورد بررسی قرار گرفته در این مطالعه می باشد. نتایج مطالعات نشان داد که غلظت نیترات ورودیسبب پایین آمدن راندمان سیستم های مورد مطالعه می شود. افزایش TDS بر کارایی سیستم ها اثر منفی دارد.افزایش غلظت سایر آنیون ها از جمله سولفات در محلول ورودی سبب کاهش راندمان سیستم تبادل یونی در حذفنیترات می شود. نوع ماده احیاء کننده بر عملکرد سیستم تباد یونی تاثیرگذار می باشد. نتایج این بررسی نشان دادکه کلیه روش های مذکور بمنظور حذف نیترات از آب، نسبتا پر هزینه می باشند و سیستم تبادل یون در مطالعه حذفنیترات با غلظت های متفاوت ورودی، از راندمان حذف بالایی برخوردار است و در بالاترین غلظت نیترات ورودی،توان کاهش نیترات تا 53mg/L یعنی پایین تر از مقدار تعیین شده در استاندارد را دارد.

نیترات، آب سطحی، جذب سطحی، تبادل یون، فرآیندهای غشایی