اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس والدینی در والدین کودکان مبتلا به اوتیسم

والدین کودکان مبتلا به این اوتیسم با مطالبات و درخواست های بیشتر ینسبت به دیگر والدین روبه رو هستند که این افزایش مسئولیت ها در زمینه هایی همچون نیازهای مراقبتی این کودکان و فعالیت والدین برای سروسامان دادن و منظم کردن کارهای کودک درموقعیت هایی همچون مدرسه و خانواده خود را نشان می دهند و این امر میزان بالایی از استرس و سلامت روانی نامطلوبی را در میان والدین کودکان مبتلا به این اوتیسم ایجاد می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر تنظیم هیجان بر کاهش استرس والدگری در والدین کودکان دارای مشکلات رفتاری اوتیسم بود. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه والدین دارای کودک اوتیسم شهر شیراز بود. نمونه آماری 30 نفر از این افراد بودند که به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه در دو نوبت پرسشنامه های استرس والدینی پاسخ دادند. گروه آزمایش پنج جلسه آموزش تنظیم هیجان را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ درمانی نگرفت. یافته ها: اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس یک متغیره و چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج کلی نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر کاهش استرس والدینی و ابعاد آن یعنی آشفتگی والدین، تعامل ناکارآمد والد و کودک و ویژگی هابی کودک دشوار تاثیرگذار است. بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش تنظیم هیجان هیجان بر استرس والدگری در والدین کودکان مبتلا به اوتیسم اثربخش است.

Keywords:

آموزش تنظیم هیجان , استرس والدینی , اوتیسم