اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر پریشانی روانشناختی مادران دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم

حضور کودک مبتلا به هرنوع ناتوانی، تنیدگی فزایندهای را به هریک از اعضای خانواده تحمیل می کند. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر پریشانی روانشناختی مادران دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را مادران دارای کودک مبتلا به اختلال اوتیسم شهر اصفهان در سال 1397 تشکیل دادند که 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب وبه صورت تصادفی در دوگروه آزمایش 15 نفر و گواه 15 نفر جاگماری شدند. ابزار پژوهش مقیاس افسردگی اضطراب تنیدگی ( DASS-21) بود. افراد گروه آزمایش 8 جلسه آموزش مهارت های زندگی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.نتایج نشان داد آموزش مهارت های زندگی بر پریشانی روانشناختی مادران دارای کودکان با اختلال طیف اوتیسم تاثیر مثبت دارد P<0/0001 بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی می تواند با کاهش پریشانی روانشناختی، شاخص های سلامت روان مادران را بهبود بخشد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , پریشانی روانشناختی , اختلال طیف اوتیسم