الهام خانزاده - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی
داود مفاخری - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی
مرتضی اسدی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی
احمد احمدی - دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری گروهی بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش ازمون-پس آزمون بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال اتیسم مراکز درمانی شهرستان قزوین بودند. دراین پژوهش16 کودک اتیسم با عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس براساس پرونده روانپزشکی (عملکرد بالا) بود. برای ارزیابی مهارت های اجتماعی از نیمرخ اجتماعی بلینی استفاده شد. گروه آزمایش در 10 جلسه 40 دقیقه ای به مدت 6 هفته بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ایرا دریافت نکردند. هردو گروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجریه تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بازی درمانی شناختی-رفتاری گروهی موجب بهبود مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا می شود. از این رو میتوان از بازی درمانی شناختی-رفتاری گروهی به عنوان یه روش مداخله موثر در بهبود مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا سود جست.

بازی درمانی شناختی-رفتاری گروهی، مهارت های اجتماعی، اختلال اتیسم با عملکرد بالا