اثربخشی بازی درمانی گروهی بر رفتارهای چالش برانگیز کودکان اتیسم با عملکرد بالا

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی گروهی بر رفتارهای چالش برانگیز کودکان اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کودکان اتیسم که درحال دریافت خدمات درمانی در سال 1397 در مراکز درمانی شهر تهرانبودند تشکیل دادند. از بین جامعه هدف تعداد 30 کودک اتیسم با عملکرد بالا به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر به صورت تصادفی گمارش شدند. از پرسشنامه رفتارهای چالش برانگیز (بودفیش، سیمونز، پارکر و لوییز، 2000 ) برای ارزیابی رفتارهای چالش برانگیز استفادهشد. گروه آزمایش در 10 جلسه 35 دقیقه ای طی 4 هفته مداخله بازی درمانی گروهی را دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکردد. درپایان مجددا هر دوگروه (زمایش و کنترل)توسط پرسشنامه رفتارهای چالش برانگیز (بودفیش، سیمونز، پارکر و لوییز، 2000 ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تجزیه و تحلیلکوواریانس کورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی درمانی گروهی سبب کاهش رفتارهای چالش برانگیز کودکان اتیسم با عملکرد بالامی شود. با توجه به این نتایج پژوهش پیشنهاد می شود اجرای بازی درمانی گروهی بر روی رفتارهای برانگیز کودکان اتیسم با عملکرد بالا در الویت آموزشی درمانگران اختلال اتیسم قرار بگیرد

Keywords:

بازی درمانی گروهی , رفتارهای چالش برانگیز , اختلال اتیسم