اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم افسردگی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم به علت داشتن نقش مراقبتی مسئولیت بیشتری در قبال کودک با اختلال طیف اتیسم خود دارند و در نتیجه مشکلات روانی بیشتری به خصوص افسردگی زیادی را تجربه می کنند از این رو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم افسردگی مادران کودکان مبتلا بهاختلال طیف اتیسم بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم شهر سنندج درسال 1396 تشکیل دادند. در پژوهش حاضر 30 مادر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه کنترل 15 نفر وآزمایش 15 نفر به شیوه تصادفی گمارش شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 45 دقیقه ای در طول 1 ماه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند. دراین پژوهش مادران توسط پرسشنامه افسردگی بک مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم تاثیر معناداری گذاشته است. از این رو درمانگران می توانند برای کاهش مشکلات روانشناختی به خصوص علایم افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم از این روش استفاده کنند.

Keywords:

افسردگی , اختلال طیف اتیسم , پذیرش و تعهد