فاطمه جنگی - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه غیرانتفاعی خیام مشهد
محمدرحیم نیازی - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
لیلی قیصری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی رودهن، ایران

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی شن بازی درمانی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال اتیسم بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر 7 تا 12 سال با اختلال اتیسم که درسال 1397 در مدارس شهر تهران مشغول به تحصیل بودند،تشکیل دادند. در این پژوهش 10 دانش آموز با اختلال اتیسم با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب و 10 نفر از آنها در گروه آزمایش و 10 نفر دیگر در گروه کنترل به شیوه تصادفی گمارش شدند. در ابتدا هردو گروه توسط پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر 1976 مورد ارزیابی قرار گرفتند.گروه آزمایش در 12 جلسه30 دقیقه ای به مدت 4 هفته مداخله شن بازی درمانی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان مجددا هردوگروه توسط پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که شن بازی درمانیسبب کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال اتیسم می شود. از این رو می توان شن بازی درمانی را به عنوان یه روش مفید در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال اتیسم پیشنهاد داد.

شن بازی درمانی، مشکلات رفتاری، اختلال اتیسم