سیده فاطمه موسوی - دانشیار گروه روانشناسی، پژهشکده زنان، دانشگاه الزهرا (س)

پژوهش حاضر با هدف مطالعه نشانه های اختلال در پیش بینی عزت نفس کودکان دارای همشیر با و بدون اختلال رشدی اوتیسم انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه کودکان دارای همشیر با و بدون اختلال رشدی اوتیسم ساکن شهر تهران و البرز بودند که 68 نفر به روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانهانتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و فهرست علائم اختلال روانی کودکان بود. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که در کودکان بدون اختلال اختلال توجه-تمرکز، برون سازی و درون سازی شده با عزت نفس رابطه مثبت و معنادار p<0/01 و در کودکان با همشیر دارای اختلال بین اختلال درون سازی شده با عزت نفس رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد p<0/05 نتایج حاصل آر تحلیل رگرسیون نشان داد که اختلال های توجه و برونسازی در مجموع 0/56 درصد واریانس عزت نفس را در گروه کودکان با همشیر مبتلا به اوتیسم پیش بینی کرده و اختلال درون سازی در یک گام 0/13 درصد واریانس عزت نفس را در گروه کودکان با همشیر بدون اختلال پیش بینی می کند. توجه به پنداره کودکان در احساس ارزش نسبت به خود می تواند والدین و مراقبان آنها را در توجه به عوامل زمینه ساز اختلال و موثر بر عزت نفس هوشیار نماید.

اختلال توجه، برون سازی، درون سازی، اوتیسم