شهرام جعفری

یکی از ساز و کارهای نیرومند برای استقرار مدیریت مشارکتی استفاده از نظام پیشنهادات می باشد ]1[ . با توجه به وجود نگرشهای مختلف بهره گیری از این ابزار ، رویکرد کایزنی به عنوان یکی از شیوه های موثر اجرای این نظام محسوب می شود. نگرش کایزن یا فلسفه بهبود مستمر باعث تقلیل و حذف اتلافهای درون سازمانی شده و با ایجاد تغییرات مثبت ، زمینه را برای ابداعات و خلاقیت کارکنان فراهم می سازد. در کنار برخورد کایزنی با نظام پیشنهادها ، سیاست گذاری صحیح با تعریف شاخصهای مناسب و هدف گذاری کمی این شاخصها ، مسیر حرکت نظام پیشنهادها هموارتر و تحقق اهداف سازمان تسریع می شود. بکارگیری توأم این دو نگرش موجب خواهد شد تا در میان مدت نظام پیشنهادها در شرکتهای کشور نهادینه شده و بومی سازی آن نیز با موفقیت انجام گیرد.

نظام پیشنهادها ، مدیریت مشارکتی ، کایزن یا بهبود مستمر