عباس پاسیار - مشاور وروانشناس در آموزش وپرورش ناحیه یک قم ودانشگاه پردیس فارابی قم

این پژوهش به تعیین اثربخشی خدمات روانشناختی مراکز مشاوره درکیفیت زندگی،سازگاری و بهزیستی روانشناختی زوجین درمعرض طلاق است.پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بوده که با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. به این منظور در این مراکز با استفاده از مراجعه کنندگانی که حائز شرایط بودند به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و آزمایش تقسیم گردیدند. تعداد آزمودنی ها80نفر بوده که از این میان سهم 40 نفرمرد و 40 نفر زن می باشند.ابزار این مطالعه پرسشنامه های کیفیت زندگی ،بهزیستی روانشناختی وسازگاری است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل کواریانس و آماره های توصیفی استفاده گردید.خدمات روانشناختی مراکز مشاوره تاثیر معناداری بر افزایش بهزیستی روانشناختی ،کیفیت زندگی وسازگاری در زوجین نداشته است.خدمات روانشناختی مراکز مشاوره دادگاه های خانواده، با توجه به نتایج آماری در پسآزمون تعدیل شده تاثیر معناداری نشان نداده است. بنابراین، استفاده از خدمات روانشناختی مراکز مشاوره دادگاه های خانواده در مجموع در زوجین، موثر نبوده است.یافته های این پژوهش نشان گر آن است که خدمات روانشناختی مراکز مشاوره دادگاه های خانواده روشی موثر برای افزایش بهزیستی روانشناختی ،کیفیت زندگی وسازگاری در زوجین درمعرض طلاق نبوده است وزمینه سازگاری را درآنان فراهم نیاورده و نتوانسته از طلاق جلوگیری نمایدوباعث ادامه زندگی آنان گردد.

خدمات روانشناختی، بهزیستی روانشناختی ،کیفیت زندگی وسازگاری، زوجین درمعرض طلاق