فاطمه ترحمی - کارشناسی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
سیدقاسم حسینی - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
محمد پاشایی گتابی - کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

تفکر در قرآن دارای شیوه واسلوب خاصی است که در چهاچوب آن شکل می گیرد وبدون فراهم بودن آن میسر نیست وحتی ممکن است انسان به بیراهه برود . آشنایی با موانع هر امر مهمی ضروری است طبیب روح، درست مانند آشنایی با سموم برای طبیب جسم لازم و سودمند است؛ تا خود به آنها مبتلا نشود و به دیگران نیز هشدار دهد تا به آن دچار نشوند و اگر دچار شدند، راه درمان را به آنان نشان دهد و آنان را درمان کندلذا انسانی که در خواب است حرکتی ندارد برای بیداری او باید موانع رابرداشت پس تا موانع تفکر صحیح برداشته نشود انسان بیدار نشده وحرکت نمی کند . از این رو بسیاری از بزرگان علم اخلاق یعنی آراستن نفس ، تحلیه یعنی خالی کردن نفس از رذایل اخلاقی است و بر ، تخلیه گفته اند: ترک رذایل و اجتناب از آن به زیورهای فضایل اخلاقی، مقدم است. سر عدم تفکر وتدبر در آیات الهی قفل داشتن قلب به معنای پر بودن آن از گناهان و آلودگیهاست، بر این پایه، اگر کسی نخواست در معارف الهی بیندیشد و در فضای روشن جهان را ببیند، باید خود را به ضعف باصره متهم سازد. اگر انسان از راه چشم وگوش به عنوان ابزار تفکر بهره ای نبرد راه دیگری برای رشد وتربیت او وهدایتش نیست . لذا اگر بخواهد منحرف گردد از راه اندیشه وفکر منحرف می شود وشیطان نیز از راه اندیشه وتفکراو را اغوا میکند .

قرآن کریم، تفکر، ابعاد تربیتی ، موانع تربیت.