حمیدرضا اشرفی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه رازی؛
مصطفی جلال - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران (سازه)، دانشگاه رازی؛
اسماعیل منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران (سازه)، دانشگاه رازی؛

تونل های حمل و نقل زیرزمینی، از سویی ضمن کاهش بارترافیکی شهرها، نقش تعیین کننده ای در تسریع و تسهیل حمل و نقل درون شهری بر عهده دارند و از سوی دیگر، به علت حساسیت فوق العاده این سازه ها، انتخاب نوع مناسب و مدلسازی و طراحی آنها از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد . در این راستا، از جمله موارد بسیار مهم در احداث تونل متروها، انتخاب شکل دهانه مناسب برای تونل می باشد به گونه ای که بتواند مقاومت کافی را در برابر تنش های وارده از خود نشان داده و تغییرمکان ها و کرنش برشی مجاز را پاسخگو باشد. برای این منظور، می ت وان از روشهای تجربی و نیز مدلسازی نرم افزارهای المان محدود و یا تفاضل محدود جهت تحلیل و طراحی تونل ها و سیستم های نگهدارنده استفاده نمود.

مترو، شکل دهانه، پایداری، سیستم نگهدارنده،کرنش برشی مجاز