عباس نصراللهی - کارشناس علوم تربیتی

آموزش به منزله ی اقدامی مهم در فرآیند توانمندی سازی، حق طبیعی انسانها به شمار می رود و نقشی مهم در تعالی آنها دارد. یکی از مسائل مشهود در برخی نواحی روستایی کشور، عدم تحصیل یا ترک تحصیل دختران روستای در سال های نخست تحصیل است. هدف پژوهش حاضر، واکاوی علل موانع تحصیل دختران روستایی در روستای ناقان و روستای دهنو میلاس در شهرستان لردگان از توابع استان چهارمحال بختیاری است که با روش تحقیق کیفی انجام شده است. برای گردآوری داده ها ازمشاهده و مصاحبه های نیمه سازمان یافته و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل موضوعی استفاده شده است.بر اساس یافته های پژوهش،مجموعه ای از عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در تصمیم گیری برای تحصیل دختران روستایی موثر است. این عوامل عبارتند از :عدم باور والدین به ضرورت تحصیل یا ادامه تحصیل دختران، تاکید بر ازدواج زود هنگام دختران، گسترش شایعات مردم به سبب خروج دختران از منزل و تبعیض میان فرزند دختر وپسر که همگی در نهاد های غیر رسمی اجتماع محلی ریشه دارند. باورها نقش بسیار مهم در عدم تحصیل یا ترک تحصیل دختران روستایی دارند و استعداد های نهفته در وجود افراد، به دلیل فقدان محیطی مناسب، امکان بروز ندارند. عدم تناسب آموزش های ارائه شده در مدارس با ظرفیت ها واستعداد های وجودی افراد و تناسب کم مطالب آموزشی با نیازهای آنها در زندگی روزمره عوامل مهم دیگری هستند که بی علاقگی به تحصیل، تقویت باور به عدم سودمندی آن و تثبیت هنجارهای ممانعت کننده از تحصیل را موجب می شوند. امنیت کم جاده ها، دوری از امکانات آموزشی و وضعیت مالی ضعیف نیز از دیگرعوامل محدود کننده در این زمینه اند.

آموزش، توانمندی،دختران روستایی،زندگی خوب،نهاد های رسمی و غیر رسمی