عالیه صباغی - کارشناسی، رشته پرستاری،دانشگاه آزاد زاهدان
مهدی کیخا - کارشناسی ، رشته زمین شناسی،دانشگاه آزاد واحد زاهدان
مرضیه میرنژاد - کارشناسی ارشد، رشته مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاد واحد سیستان وبلوچستان

هدف این پژوهش بررسی رابطه تاب آوری، هوش شناختی و هوش هیجانی با اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی شهرستان زابل میباشد.روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان استثنایی شهرستان زابل در سال 1396-97 بود که تعداد آنها 250 نفر می باشد.که در این پژوهش به دلیل وجود دو متغیر پیش بین، احتمال افت نمونه و همچنین افزایش اعتبار بیرونی اندازه نمونه 148 نفر انتخاب شدند. داده های این پژوهش با استفاده از مقیاسهای اضطراب، تاب آوری، هوش هیجانی، هوش شناختی جمع آوری شدند. داده های پژوهش، با تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین یافته های به دست آمده حاکی از رابطه معکوس بین تاب آوری، هوش شناختی و هوش هیجانی با اضطراب و رابطه مثبت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد میتوان اذعان کرد که با توجه به مقادیر بتا، تاب آوری (β = -0/22) و هوش هیجانی (β = -0/81) بدست آمد و می توانند تغییرات مربوط به اضطراب دانش آموزان را به صورت معنی داری پیش بینی کنند که بیشترین پیش بینی مربوط به متغیر هوش هیجانی با بتای (β =-0/81) می باشد. و متغیرهای پیشرفت تحصیلی توسط تاب آوری، هوش شناختی و هوش هیجانی تبیین می شود. با توجه به مقادیر بتا تاب آوری (β = 0/42)، هوش شناختی((β=0/43 و هوش هیجانی (β = 0/32) بدست آمد و می توانند تغییرات مربوط به پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را به صورت معنی داری پیشبینی کنند که بیشترین پیش بینی مربوط به متغیر هوش شناختی با بتای (β =0/43) می باشد

تاب آوری، هوش شناختی، هوش هیجانی، اضطراب، پیشرفت تحصیلی، دانشآموزان استثنایی