تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش خود کارمدی و عزت نفس مادران دارای کودک ناشنوا

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش خود کارمدی و عزت نفس مادران دارای کودک ناشنوا بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک ناشنوا در شهر شیراز در سه ماه ه زمستان 1397 بود. نمونه آماری 30 نفر از این مادران بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه 15 نفری آزمایشی و گواه گماشته شدند و به پرسشنامه های خود کارآمدی عمومی شرر و عزت نفس کوپر اسمیت پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات گروه های مورد مقایسه تفاوت معناداری در عزت نفس وجود دارد. بررسی جدول میانگینها نشان میدهد که میانگین نمرات عزت نفس در پس آزمون در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه (14/32) به طور معناداری افزایش یافته است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس جنشان داد که بین میانگین نمرات گروه های مورد مقایسه تفاوت معناداری در خودکارامد وجود دارد. بررسی جدول میانگینها نشان میدهد که میانگین نمرات خودکارامدی در پس آزمون در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معناداری افزایش یافته است.

Keywords:

خودکارامدی , عزت نفس , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , مادران دارای کودک ناشنو