صرفاب روشی نوین برای استحصال آب باران و استفاده از آن در بخش کشاورزی

کشور ایران با قرار گیری در منطقه خشک و نیمه خشک جهان و هم چنین پراکنش زمانی و مکانی نامناسب ریزش های جوی دچار بحران آب شده است. از سوی دیگر بخش زیادی از بارش به شکل رواناب، تبخیر و یا ذخایر گودالی از دسترس خارج شده و باعث بروز خشکی و کم آبی طی مراحل رشد گیاه و در نتیجه کاهش چشمگیر تولیدات گیاهی و همچنین منجر به باتلاقی یا نمکی شدن اراضی می شود. این مسایل باعث شده استفاده بهینه از منابع آبی با ذخیره سازی و به اصطلاح استحصال آب باران مورد توجه جدی قرار گیرد. فرایند استحصال آب باران روشی مطمئن و مناسب در راستای افزایش میزان آب قابل دسترس در واحد سطح اراضی زراعی می باشد. استحصال آب در حقیقت مجموعه روش های بهره برداری از آب باران در مجاورت محل بارش است که می توان آب مورد نیاز را بدون اتکا به سیستم های متمرکز آبرسانی از سطوح غیر قابل نفوذ و عایق شدههمان منطقه تامین نمود. هدف اصلی از نگارش این مقاله، ارئه روشی نوین در جهت استحصال آب باران در راستای استفاده بهینه از منابع آبی و توسعه کشاورزی پایدار می باشد.

Keywords:

صرفاب , روش نوین , استحصال آب باران , بحران آب