بررسی وضعیت پساب های کشاورزی استان خوزستان و کاربرد آنها در آبزی پروری

با رشد روزافزون جمعیت و افزایش تقاضای آب و همچنین محدودیت منابع آب در سرزمین ایران، تامین منابع جدید اقتصادی آب، ضروری به نظر می رسد. در این راستا کاربرد پساب در بخش های مختلف و استفاده مجدد از آن، به عنوان یک راه حل کم هزینه در تامین نیازهای آبی این بخش ها، مطرح می باشد. بخش کشاورزی، به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده آب و تولیدکننده پساب در ایران و جهان محسوب می شود. امکان استفاده مجدد از این پساب، راهکاری عملی جهت افزایش بهره وری و تولید در آبهای نامتعارف به شمار می آید. در استان خوزستان، به عنوان یکی از قطب های کشاورزی ایران، سالانه 8/5 میلیارد مترمکعب آب تنظیم شده در بخش های مختلف کشاورزی به مصرف می رسد و پساب این فعالیت، بالغ بر 3/5 میلیارد متر مکعب در سال است. یکی از مهم ترین کاربردهای این حجم پساب، آبزی پروری در قالب طرح های شورورزی و پرورش آبزیان شورپسند و مقاوم می باشد که می تواند در رسیدن به تولید پایدار، موثر واقع گردد. در همین زمینه، تلاش های اداره کل شیلات استان و شرکت های کشت و صنعت نیشکری در زمینه آبزی پروری با پساب نیشکر، بیانگر وجود پتانسیل های مناسب و قابل برنامه ریزی در تولید است و مساعدت های دستگاه های دولتی در زمینه انجام مطالعات و حمایت های اداری و مالی، منجر به بالفعل شدن این ظرفیت ها و کاهش فشار بر ذخایر آب شیرین استان خواهد شد.

Keywords:

پساب آبزی پروری , آب های نامتعارف , خوزستان