بررسی استافیلوکوک های موثر در درماتیت سگها و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی آنها

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,081

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_260

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

هدف: استافیلوکوکها میکروارگانیسم های غالب مقیم پوست حیوانات می باشند و تاکنون گونه های مختلف استافیلوکوک از پوست سگ های سالم و بیمار جدا شدهاند و به عنوان شایع ترین عامل باکتریایی درماتیت ها مطرح بودهاند. بر این اساس جهت انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان درماتیت ها، اطلاع از حساسیت آنتی بیوتیکی استافیلوکوک ها لازم و ضروری می باشد.هدف از انجام این مطالعه ، شناسایی استافیلوکوک های موثر در ایجاد درماتیت و انجام آزمایش تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها بود تا بتواند کلینیسین ها را در درمان موفق موارد بالینی یاری کند. مواد و روش کار: این مطالعه برروی 52 سگ مبتلا به درماتیت ارجاعی به کلینیک های دامپزشکی شهر تهران صورت گرفت . نمونه ها جهت تشخیص در محیط BHI به آزمایشگاه ارسال گردیدند و در محیط های عمومی آگار خون و مککانکی کشت داده شدند و پس از مشاهده کلنی اقدام به تشخیص آن ها در حد جنس و گونه از طریق آزمایشات بیوشیمیایی گردید. در مرحله دوم اثرآنتی بیوتیکی پنی سیلین ، کلوکساسیلین ، آموکسی سیلین ، آمپی سیلین ، سفالکسین ، نئومایسین ، کانامایسین ، جنتامایسین ، انروفلوکساسین ، تریمتوپریم +سولفامتوکسازول، اریترومایسین ، لینکومایسین و تتراسایکلین برروی استافیلوکوکهای جدا شده با استفاده از روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفت . نتایج و بحث : در مجموع 33 مورد استافیلوکوک از این سگ ها جدا گردید که 5 گونه مختلف را شامل می شد. استافیلوکوک اپیدرمیس (16 مورد) شایع ترین باکتریهای جدا شده بودند. استافیلوکوک اورئوس (9 مورد)، استافیلوکوک اینترمدیوس (4 مورد)، استافیلوکوک ساپروفیتیکوس(3 مورد)، استافیلوکوک کروموژنز (1 مورد) دیگر استافیلوکوکهای جدا شده را تشکیل می دادند. استافیلوکوکهای جدا شده به طور کلی کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به انروفلوکساسین ، تتراسایکلین و لینکومایسین داشتند. بیشترین مقاومت آن ها نیز نسبت به کلوکساسیلین ، نئومایسین و پنی سیلین بود. همچنین اختلاف چندانی بین الگوی مقاومت استافیلوکوکهای کوآگولاز منفی (اپیدرمیس ، ساپروفیتیکوس و کروموژنز) که اغلب به عنوان استافیلوکوکهای فرصت طلب و یا غیر بیماریزا مطرحاند و کوآگولاز مثبت (آرئوس و اینترمدیوس) که پاتوژن هستند؛ مشاهده نگردید. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد در موارد غیر پیچیده درماتیت امکان انتخاب آنتی بیوتیک مناسب بر مبنای نتایج سیتولوژی میسر باشد اما در موارد پیچیده و مقاوم لازم است ضمن انجام معاینات بالینی و سیتولوژی و شناخت عوامل مستعدکننده، انتخاب درمان بر مبنای کشت و آزمایش تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی انجام شود

Authors

فرهاد طهماسبی

دانش آموخته دوره دکترای دامپزشکی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

فرهاد موسی خانی

دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج