بررسی تنوع الگوی پروتئینی ویروس بیماری نیوکاسل با روش وسترن بلاتینگ

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 233

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_312

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

هدف: نیوکاسل یکی از مهم ترین بیماری های طیور با انتشار جهانی است . به واسطه گستردگی نیوکاسل و وجود پاتوتیپ های مختلف و استفاده از واکسن های ز و لاسوتا تشخیص بیماری را دچار مشکل می نماید. لذا طراحی روش هایی که بتوانند پادگن های سویه های حاد را از سویه های واکسن در زمان کوتاهی تفریق نماید؛ همواره مدنظر بوده است . در این راستا بررسی تنوع الگوی پروتئینی ویروس بیماری نیوکاسل به روش وسترن بلاتینگ بسیار کارا است . مواد و روش کار: در مطالعات قبلی ، پادتن های اختصاصی برای سویه های حاد و واکسن زنده به روش جذب متقاطع و خالص سازی، تهیه و اختصاصیت آنها به روشAGID مشخص شده و با روش هایIF و DB-EIA تایید شده اند. در این طرح 9 جدایه از ویروس های حاد تایید شده به روش RT-PCR و آزمایش های سرولوژی به همراه دو سویه واکسینال B1 و لاسوتا به روش اولتراسانتریفیوژ خالص سازی شده و در ژل SDS-PAGE رانده شدند. درروش وسترن بلاتینگ با آنتی بادی های اختصاصی تهیه شده از قبل واکنش اختصاصی ردیابی گردید. نتایج و بحث : در آزمون SDS-PAGE باندهای پروتئینی با وزن مولکولی حدود 220، 74، 68، 55، 53، 48، 38 و 15 کیلو دالتون مشخص شدند که با این روش نمی توان تفریقی بین سویه های حاد و واکسینال حاصل نمود. در وسترن بلاتینگ نمونه ها با آنتی بادی های اختصاصی ، واکنش اختصاصی در آنتی ژن هایی با وزن مولکولی حدود15، 38، 55 ، 68، 74 و220 کیلو دالتن با آنتی بادی های مربوطه ردیابی گردید. و در 3 جدایه یک آنتی ژن 48 کیلو دالتون به جای پروتئین 68 کیلو دالتونی مشاهده شد. ولی پروتئینی با وزن مولکولی حدود53 کیلو دالتن در همه سویه ها با میزان های متفاوتی از واکنش حضور داشت . بر آورد نتایج حاکی از آن است که واکنش اختصاصی بین آنتی ژن های سطحی (F و HN )انجام گرفته و پروتئین های داخلی (NP و M) حضوری غیراختصاصی داشته اند.

Authors

منیره کاظمی منش

بخش ویروس شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

فرهید همت زاده

بخش ویروس شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران