مطالعه نوروتوکسیک Butalex( Buparvaquone)در موش رت

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 415

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_359

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

هدف: بوپارواکوان دومین نسل داروهای هیدروکسی نفتوکینون می باشد که برای معالجه و پیشگیری از تمامی فرم های تیلریوز به کار می روند که اثرات سوء زیادی بر دستگاه ایمنی دارد و باعث تضعیف سیستم ایمنی می شود. مطالعات نشان می دهد نفتوکینون ها به عنوان ممانعت کننده مسیر لیپوژناز عمل می کنند لذا احتمال بروز آثار نوروتوکسیکی دارو وجود دارد که در این تحقیق به مطالعه آن پرداخته شده است مواد و روش کار: تعداد 14 عدد موش انتخاب و در 7 گروه دوتایی در قفس های مخصوص قرار داده شدند گروه اول را گروه شاهد و به گروه های 2تا 4 به ترتیب 0/25 ،0/5 و 1 میلی لیتر روزانه یک بار و به گروه های 5 تا 7 به ترتیب همان مقدار ولی روزانه دوبار بوتالکس به صورت زیر جلدی به مدت یک هفته تزریق کرده و بعد از تلف شدن هر موش کالبد گشایی و از کبد،کلیه و مغز نمونه برداری شد و در فرمالین 10% قرار داده شد و در آزمایشگاه پاتولوژی مراحل آبگیری، شفاف سازی، قالب گیری، تهیه مقطع و لام صورت گرفت و بعد با هماتوکسین ائوزین رنگ آمیزی شد. نتایج و بحث : گروه 4 که 1 میلی لیتر روزانه تزریق می شد روز های چهارم و پنجم تلف شدند. گروه 5 که روزانه دوبار به مقدار0/25 میلی لیتر تزریق می شد در روز 4 تلف شدند. گروه 6 که روزانه دو بار به مقدار 0/5 میلی لیتر تزریق می شد در روز3 تلف شدند. گروه 7 که روزانه دوبار به مقدار1 میلی لیتر تزریق می شد در روز 3 تلف شدند. در مطالعات میکروسکوپی که مغز از پرخونی در پرده مننژ تا حفرات در مغز و نکروز و افزایش سلول گلیگال در مغز؛ کلیه : پرخونی شدید، نکروز توبولی و تورم سلول های اپی تلیال توبول های کلیوی وگلومرول ها ؛ کبد: از پرخونی تا دژنرسانس سلول های چربی و نکروز در کبد دیده شد این دارو در گاو به میزان 2/5 میلی گرم بر کیلو گرم مصرف می شود و تزریق وریدی وزیر جلدی دارو اکیدا ممنوع می باشد و بیش از دو بار به دام تزریق نمی شود. عوارض موضعی فقط تورم بی درد در ناحیه تزریق است در رت بیش از 14 برابر دز باعث اختلال شد که به علت عبور از سد خونی مغزی بوده باعث پرخونی در مغز و حالت افزایش سلول های گیلیالی می شود که ممانعت کننده مسیر لیپواکسیژناز بوده و از از رشد فاکتور های رشد میلین جلوگیری می کند.