بررسی میزان آلودگی نشخوارکنندگان اهلی به کنه های خانواده ایکسودیده در شهرستان قوچان

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 259

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_458

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

هدف: کنه ها از نظر پزشکی و بهداشت انسان از اهمیت زیادی برخوردارند. ممکن است بیماری های مهم و خطرناکی به وسیله این موجودات به انسان منتقل گردد. از طرفی اهمیت کنه ها در دامپزشکی به جهت خطر انتقال انگل های خونی و بیماری هایی از جمله تیلریوز، بابزیوز، آناپلاسموز دو چندان است . لذا قبل از انتخاب روش مبارزه مناسب با کنه ابتدا باید شدت آلودگی ، موقعیت ناحیه و سایر عوامل را مشخص کرد. هدف شناسایی فون کنه ای ایکسودیده، تعیین تنوع گونه ای، تعیین نحوه توزیع درسطح بدن دام و تعیین فراوانی آلودگی در بین نشخوارکنندگان اهلی شهرستان قوچان است . مواد و روش کار: پژوهش در بازرسی قبل از کشتار دام، روستاهای شمال، غرب و جنوب در کشتارگاه قوچان انجام شد. 200 راس گاو، 600 راس گوسفند و 100 راس بز مورد نمونه گیری ساده تصادفی قرار گرفتند. نمونه برداری در سال 1388 در ماه های خرداد، تیر و مرداد صورت گرفت . در هر دام نمونه از ناحیه زیر دم، کشاله ران، گوش خارجی ، اطراف پستان، سینه ، پاهای جلو و عقب اخذ که بیرون کشیدن کنه توسط دست از بدن دام، موازی با محور هیپوستوم کنه بود. سپس کنه ها در ظرف مخصوصی حاوی الکل اتیلیک 7% و 5% گلیسرین ریخته شد. نتایج و بحث : تعداد کنه های جدا شده 202 عدد که از گاو 112، گوسفند 90 و بز صفر عدد جدا گردید. میزان فراوانی آلودگی به کنه های سخت %9/44 وتوزیع فراوانی آلودگی در گاو %22/5، گوسفند %6/66 و در بز آلودگی مشاهده نگردید. کنه های سخت شناسایی شده در گاو از یک جنس با تنوع گونه ای : هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم (96/77 درصد)، هیالوما دورمادوری (66/ 1 درصد) و هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتم (1/66 درصد)؛ در گوسفند از سه جنس با تنوع گونه ای: رپی سفالوس سنگوینوس (36/58 درصد)، درماسنتور مارژیناتوم (36/58 درصد)، هیالوما دتریتم (14/36 درصد)، هیالوما مارژیناتم (9/75 درصد) و هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم (2/43 درصد) بیشترین میزان آلودگی در ناحیه پستان گاو (%62/5) و زیر شکم گوسفند (%42/22) و کمترین در ناحیه پستان گوسفند (%33/ 3) و سینه و دم گاو (%5/35) مشاهده گردید. نتایج با پژوهش انجام شده توسط یخچالی در اشنویه (گاو 44/5% و گوسفند 47/14% )؛ رهبری در ارومیه (گوسفند 55%، بز57 % و گاو62 % ) و یخچالی در بوکان (گاو 32 /18% ، گوسفند 31/03% و بز 88/57% ) مقایسه و اختلاف را می توان با توجه به تنوع اقلیمی و مبارزه اداره دامپزشکی توجیه پذیر دانست .

Authors

حسن صنعتی

دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان

سعیدرضا نورالهی فرد

دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان