نقش گیاهان دارویی جنگلی و مرتعی در حفاظت از عرصه های منابع طبیعی

کشور ایران بدلیل تنوع اقلیم، خاک، موقعیت جغرافیایی و وسعت گستره ارتفاعی دارای تنوع زیستی بالایی بوده در نتیجه یکی از بهترین مناطق رشد گیاهان دارویی می باشد. شناخت توان اکولوژیکی و روش های صحیح بهره برداری از ضروریات بهره برداری از گیاهان دارویی عرصه های طبیعی کشور است. نظر به اهمیت اقتصادی گیاهان دارویی، بهره برداران با آگاهی از ارزش اقتصادی آنها و در راستای درآمد پایدار، خود عاملی موثر و نیرومند جهت حفاظت و احیاء آنها و بصورت غیر مستقیم حافظ عرصه های منابع طبیعی و ذخایر ژنتیکی آن خواهند بود. جایگاه گیاهان دارویی در سیاست سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور در قالب حفظ، احیا، توسعه و بهره برداری است. در این میان برنامه ریزی جهت ترویج کشت گیاهان دارویی چند ساله مثل گل محمدی در دیمزارهای کم بازده و مراتع تخریب شده، باعث ایجاد پوشش گیاهی مناسب و حفاظت از آب و خاک شده، از فرسایش ناشی از شخم های مکرر سالانه نیز جلوگیری خواهد نمود. این مقاله با هدف تحلیل شرایط موجود گیاهان دارویی در عرصه های طبیعی، از یک سو درصدد جهت دهی به طرح های تحقیقاتی و از طرف دیگر در تلاش برای ایجاد حساسیت در سیاستگزاری ارگان های ذیربط در این زمینه می باشد.

Keywords:

گیاهان دارویی و صنعتیف عرصه های طبیعی , کشت دیم , ذخایر ژنتیکی