ارزیابی ترکیب آنتوسیانین کل 4 گونه از گیاه دارویی گل ماهور (Verbascum sp) در اکوتیپ های جنوب غرب ایران

در این مطالعه 4 گونه گل ماهور (V.songaricum, V.sinatum, V.pseudo-digitalis, V.macrophyllus) از 8 منطقه در جنوب غرب ایران به منظور سنجش ترکیب آنتوسیانین کل جمع آوری شد. آنتوسیانین کل با استفاده از روش طیف سنجی و یا تغییر pH سنجیده شد. طرح آزمایشی مورد استفاده طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که آنتوسیانین کل را در میان گونه های مختلف و اکوتیپ ها مختلف متفاوت بود. در این مطالعه حداکثر میزان آنتوسیانین کل از گونه V.sinatum از منطقه سپیدان (98/1 میلی گرم/ گرم عصاره خشک) و کمترین مقدار از گونه V.cacrophyllus از منطقه گردونه بارده (21/56 میلی گرم/ گرم عصاره خشک) به دست آمد. نتایج همچنین نشان داد میزان آنتوسیانین کل در بین این 4 گونه گل ماهور جمع آوری شده تفاوت بیشتری نسبت به اکوتیپ های یک گونه داشت جز در گونه V.macrophyllus که بین اکوتیپ های این گونه نیز تفاوت زیادی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که از نظر مقدار آنتوسیانین کل در میان 4 گونه مذکور و برخی اکوتیپ های این 4 گونه جمع آوری شده از مناطق مختلف در جنوب غرب ایران تفاوت معنی داری وجود داشت و متاثر از عوامل اقلیمی محل رویش بودند.

Keywords:

V.songaricum , V.sinatum , V.pseudo-digitalis , V.macrophyllus