اسماعیل رضائی چیانه - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
زهرا صیادی آذر - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر روی برخی صفات، کیفی گیاه بالنگو در شرایط دیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سال 94-1393 در مزرعه ای واقع در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده انجام گرفت. تیمارهای کودی شامل ورمی کمپوست (10 تن در هکتار)، کود زیستی کامل (ازتو بارور-1 (حاوی باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن از جنس ازتو باکتر)، فسفاته بارور- 2 (باکتری های حل کننده فسفات از جنس باسیلوس لنتوس و سودموناس پوتید)، کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر)، تلفیق ورمی کمپوست + کود زیستی، 75 درصد ورمی کمپوست + 25 درصد کود شیمیایی، کود زیستی + 50 درصد کود شیمیایی، 75 درصد ورمی کمپوست + کود زیستی + 25 درصد کود شیمیایی و شاهد (بدون مصرف کود) بود. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل درصد اسانسف عملکرد اسانس، درصد موسیلاژ، عملکرد موسیلاژ و درصد پروتئین دانه بود. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای مصرفی منجر به بهبود صفات کیفی بالنگو شد و در این میان تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. از این رو با کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و آلی با کودهای شیمیایی ضمن کاهش قابل توجهی در مصرف کودهای شیمیایی و به تبع آن اثرات سوء زیست محیطی آنها در راستای تحقق اهداف کشاورزی پایدار می توان به بهبود عملکرد کیفی مطلوبی نیز در گیاه بالنگو در شرایط دیم (کمبود آب) دست یافت.

اسانس، پروتئین دانه، کودهای زیستی، موسیلاژ