اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر نشخوار فکری و نگرش های ناکارآمد زنان باردار مبتلا به افسردگی

اگرچه بارداری یک عملکرد طبیعی برای زنان به حساب می آید ولی در عین حال تجربه ای تلقی می شود که با تغییرات گسترده روانی و جسمی در مادران باردار همراه است. ممکن است این علایم در ابتدا با اختلالات روحی و روانی بسیار کم شروع و سپس به اختلالات روانی شدید و حتی سایکوز منجر شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر نشخوار فکری و نگرش های ناکارآمد زنان باردار مبتلا به افسردگی بود. در یک طرح شبه آزمایشی، با پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 24 زن باردار از میان مراجعه کنندگان به بخش زایمان بیمارستان شریعتی شهر تهران به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی به گروه آزمایش (n=12)؛ تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی طی 8 جلسه گروهی یک بار در هفته) و گروه کنترل (n=12) گمارده شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، نشخوار فکری و پرسشنامه سنجش نگرش ناکارآمد را در دو مرحله خط پایه، پس از مداخله تکمیل کردند. و در پایان داده ها با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که از لحاظ کاهش نگرشهای ناکارآمد و نشخوار فکری تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در مراحل پس آزمون وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی می تواند در کاهش نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری زنان باردار مبتلا به افسردگی موثر باشد .

Keywords:

آموزش مهارت های مثبت اندیشی , نشخوار فکری , نگرش های ناکارآمد , زنان باردار