متین گل افروز - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، سنندج، ایران
لیلا عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
زهرا قلی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی خمین، خمین، ایران
ابوالفضل صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی خمین، خمین، ایران

مقدمه: چاقی مشکل شایع برای سلامتی عمومی و از نگرانی های عمده سازمان بهداشت جهانی است. معمولا کیفیت زندگی افراد چاق با مشکل مواجه می شود و سطح اضطراب بالایی را تجربه می کنند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش مبتنی بر تعهد در اضطراب و کیفیت زندگی عمومی زنان مبتلا به اضافه وزن انجام شد. روش: روش پژهش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آژمون با گروه کنترل بود. ۲۴ زن به روش نمونه گیری در دسترس از میان زنان مراجعه کننده به کلینیک درمان چاقی انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش (n۱=۱۲) و کنترل (n۲=۱۲) جایگزین شدند. سطح اضطراب و کیفیت زندگی آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه های اضطراب و کیفیت زندگی عمومی در مراحل پیش آزمون اندازه گیری شدند. سپس درمان پذیرش مبتنی بر تعهد در ۸ جلسه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. در پایان مداخلات دوباره سطح اضطراب و کیفیت زندگی زنان اندازه گیری و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان پذیرش مبتنی تعهد می تواند کیفیت زندگی زنان گروه آزمایش را به طور معناداری افزایش دهد و سطح اضطراب را در آنها به طور معناداری کاهش دهد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که درمان پذیرش مبتنی بر تعهد می تواند یک روش درمانی مناسب برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش اضطراب زنان مبتلا به اضافه وزن باشد. لذا به منظور افزایش سطح کیفیت زندگی و کاهش اضطراب زنان مبتلا به اضافه وزن، بکارگیری درمان پذیرش مبتنی بر تعهد پیشنهاد می شود.

درمان پذیرش مبتنی بر تعهد، کیفیت زندگی، اضطراب، زنان مبتلا به چاقی