سیده بیتا میرغفاری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران
سهیلا رحمانی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد البرز، البرز، ایران
مریم قراخانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی کیش واحد بین الملل، کیش، ایران
مجتبی رهنمازاده - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد البرز، البرز، ایران

مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی درمان پذیرش مبتنی بر تعهد بر خودمدیریتی بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب انجام شد. یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری توام با گروه کنترل انجام گرفت، لذا 24 بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلب از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی در تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (n=12) تحت مداخله درمان پذیرش مبتنی بر تعهد طی 10 جلسه گروهی یک بار در هفته و گروه کنترل (n=12) گماشته شدند. خودمدیریتی برای کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری توسط مقیاس رفتار خودمراقبتی نارسایان قلبی اروپا اندازه گیری شد. طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، این داخله بر خودمدیریتی تدثیر داشته است (P<0.0001). با توجه به تاثیر درمان پذیرش مبتنی بر تعهد در بهبود خودمدیریتی، هزینه های بالای بیمارستانی و طولانی بودن مدت درمان این بیماران استفاده از این مداخله به صورت مستمر مفید می باشد.

درمان پذیرش مبتنی بر تعهد، نارسایی احتقانی قلب، خودمدیریتی