تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر میزان سلامت روان معلمان زن دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر میزان سلامت روان معلمان زن دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی همراه با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود جامعه این پژوهش را معلمان زن دوره ابتدایی شهر مشهد در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند که از بین آنها 30 نفر را که نمره بالاتر از نمره برش ( 22 ) در آزمون سلامت عمومی به دست آوردند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و گروه کنترل ( 15 نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای برنامه آموزش مهارت های زندگی را به صورت گروهی در هر هفته 2 جلسه دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ ( 1972) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه در متن مانکوا به کمک نرم افزار spss نسخه 22، تجزیه و تحلیل شد. یافته های حاصل از تحلیل د اده های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری در میانگین نمرات سلامت روان و خرده مقیاس های آن شامل نشانه های جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی وجود دارد. به عبارت دیگر می توان گفت که، آموزش مهارت های زندگی بر افزایش میزان سلامت روان معلمان زن تاثیر معناداری داشته است. بنابراین برنامه ریزی جهت آموزش مهارت های زندگی به منظور ارتقاء سلامت روان و بهزیستی معلمان، امری ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

مهارت های زندگی , سلامت روان , بهزیستی , معلمان زن