شقایق شادباش - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور
محمد احسان تقی زاده - دکتری روانشناسی تربیتی
فرهاد پرویزیان - دکتری تخصصی روانشناسی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به افسرگی مداوم، انجام شد. روش: برای انجام این پژوهش تعداد 40 نفر از مردان مبتلا به افسردگی مداوم، به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم (BDI-II) و مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان را تکمیل کردند. پس از اجرای پیش آزمون، 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه یک و نیم ساعته تحت درمان با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفتند.. پس از اتمام مداخلات درمانی، آزمودنی های هر دو گروه دوباره مقیاس افسردگی بک و مقیاس تنظیم هیجانی جان و گراس مورد آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و روش آماری تحلیل کواریانس بررسی شد. نتایج: یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین نمرات افسردگی و تنظیم هیجانی پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش نشان داد.

افسردگی مداوم، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تنظیم هیجانی