اثربخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب و افسردگی، در معتادین به مواد افیونی مرکز کاهش آسیب مصرف مواد اهواز

زمینه و هدف پژوهش: امروزه اعتیاد یک مشکل سلامتی و بهداشت عمومی در سرتاسر جهان و در تمام کشورها محسوب می شود هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی_رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب و افسردگی در معتادین به مواد افیونی مرکز کاهش آسیب مصرف مواد اهواز بود. مواد و روش ها: مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی بود که 32 نفر از معتادین که در مرکز درمان سوء مصرف مواد تحت پوشش بودند، در دو گروه آزمایشی (16 نفر) و گروه شاهد ( 16 نفر) به طور تصادفی ساده بررسی شدند. گروه آزمایشی به مدت 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان بر اساس منشور گروه درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند آزمودنی های مورد مطالعه در ابتدای پژوهش و پس آزمون پرسشنامه سلامت عمومی GHQ-28 را تکمیل کردند برای تجزیه و تحلیل داده از روش های آمار توصیفی، و برای نرمال بودن داده ها از آزمون لوین و آزمون شایپروویلک و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافت ها: نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی باعث افزایش معنی دار در خرده مقیاس اضطراب، در افراد معتاد شد. (p=0/001). در ضمن در خرده مقیاس افسردگی تفاوت معناداری مشاهده نشد. (p=0/159) بحث و نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری گروهی در ارتقای وضعیت اضطراب در گروه معتادین موثر بود. بنابراین تاثیر مثبت این درمان می تواند موفقیت بیشتری در درمان اعتیاد داشته باشد.

Keywords:

درمان شناختی , رفتاری گروهی اضطراب , افسردگی , مصرف مواد , اهواز