اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به مادران بر اهمال کاری تحصیلی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شهرکرد

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت های ارتباطی به مادران بر اهمال کاری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دبستانی شهر شهرکرد انجام پذیرفت. بدین منظور از جامعه آماری این پژوهش که کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شهرکرد بود 40 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) و خودکارآمدی دانش آموز مورگان جینکز (1999) بر روی هر دو گروه اجرا شد و سپس مادران گروه آزمایش تحت دوره آموزش گروهی مهارت های ارتباطی قرار گرفتند. تعداد جلسات برای درمان این افراد در 8 جلسه 120 دقیقه ای تنظیم شد و پس از پایان دوره آموزشی مجددا پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد آموزش گروهی مهارت های ارتباطی به مادران بر اهمال کاری تحصیلی (F=30/50؛ eta=0/51) و خودکارآمدی تحصیلی (F=41/88؛ eta=0/49) تاثیر دارد. بنابراین یافته های این پژوهش می تواند منجر به پیامدهای مثبتی در جهت کاربرد آموزش گروهی مهارت های ارتباطی به مادران بر کاهش اهمال کاری تحصیلی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان گردد.

Keywords:

آموزش گروهی مهارت های ارتباطی , اهمال کاری تحصیلی , خودکارامدی تحصیلی