بررسی کاربرد روش بازی درمانی (بازی های کامپیوتری) برای کاهش اختلالات رفتاری ناشی از بی توجهی و کم توجهی در کودکان ۶ تا ۹ ساله

هدف از این پژوهش بررسی کاربرد روش بازی درمانی (بازی های کامپیوتری) برای کاهش اختلالات رفتاری ناشی از بی توجهی و کم توجهی بود. جامعه آماری تحقیق تمامی کودکان ۶ تا ۹ ساله شهر بوشهر بود. با توجه به نمونه ها که وجود دارد و کار شبه آزمایشی است تعداد حجم نمونه ۳۰ نفر است که به دو گروه ۱۵ نفر تقسیم شده است. جهت جمع آوری داده ها از دو ابزار عمده پرسشنامه الف) اختلال کم توجهی مربوط به والدین ب) اختلال کم توجهی مربوط به معلم. این پژوهش از نوع همبستگی و جهت بررسی فرضیه ها از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. کلیه مراحل آماری توسط SPSS۲۲ صورت می گیرد. در این پژوهش تعداد ۳۰ نفر شرکت کردند از این تعداد ۶ نفر دختر و ۲۴ نفر پسر بوده اند. نتایج نشان داد روش بازی درمانی (بازی های کامپیوتری) بر کاهش اختلالات رفتاری ناشی از بی توجهی و کم توجهی در کودکان ۶ تا۹ ساله تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین روش بازی درمانی (بازی های کامپیوتری) بر توانایی سازماندهی و توانایی تمرکز کودکان ۶ تا ۹ سال مبتلا به اختلال نقص توجه در شهر بوشهر تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

Keywords:

بازی درمانی , بازی های کامپیوتری , اختلالات بی توجهی و کم توجهی , توانایی تمرکز , توانایی سازماندهی