تاثیر معنویت درمانی گروهی بر رضایت از زندگی مادران کودکان سرطانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معنویت درمانی گروهی بر رضایت از زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش از نوع نیمه تجربی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه پژوهش حاضر را تمامی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان تشکیل دادند که کودکان آنها در بیمارستان هاجر (س) شهرستان شهرکرد در نیمه دوم سال 1397 دارای پرونده و تحت مراقبت بودند. نمونه این پژوهش شامل 30 نفر از مادران کودکان سرطانی بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر زیر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران ( 1985 ) استفاده شد. جلسات معنویت درمانی در 10 جلسه دو ساعته به شیوه گروهی و هفتگی برای گروه آزمایش اجرا گردید، اما برای شرکت کنندگان گروه کنترل مداخله ای ارایه نشد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) با بهره گیری از نرم افزار SPSS20 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که معنویت درمانی به طور معناداری باعث افزایش رضایت از زندگی مادران کودکان سرطانی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده بود (P<0/01). با توجه به یافته ها توصیه می گردد، روان شناسان و مشاوران از این شیوه درمانی در جهت کاهش مشکلات روانشناختی و بهبود سلامت روان مادران کودکان سرطانی استفاده نمایند.

Keywords:

رضایت از زندگی , معنویت درمانی , مادران , سرطان