بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی براصلاح طرحواره های ناسازگار، بر افسردگی و اضطراب دختران نوجوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر اصلاح طرحواره های ناسازگار برافسردگی و اضطراب دختران نوجوان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه دختران نوجوان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1396 تشکیل دادند. به منظور انتخاب نمونه 30 دختربه صورت دردسترس مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به صورت تصادفی 15 دختر در گروه کنترل و 15 دختر در گروه آزمایش قرار گرفتند و ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II) و پرسشنامه اضطراب بک (BAI). گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر اصلاح طرحواره های ناسازگار قرار گرفتند و یک هفته پس از اتمام جلسات پس آزمون توسط ابزارهای پژوهش ارزیابی شد. داده ها در دو سطح توصیفی ( میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی ( تحلیل کوواریانس چندمتغیره) تحلیل شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد، آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر اصلاح طرحواره های ناسازگار بر بهبود افسردگی و اضطراب دختران تاثیردارد. براساس این نتایج می توان از آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر اصلاح طرحواره های ناسازگار به منظور بهبود وضعیت روانشناختی دختران نوجوان بهره برد.

Keywords:

افسردگی , اضطراب , آموزش مهارت های ارتباطی , اصلاح طرحواره های ناسازگار