متین یوسفی مریدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد بشرپور - دانشیار، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نیلوفر میکاییلی - دانشیار، گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

اختلال خوردن از اختلالات شایع روانی/ روان تنی به شمار می روند که مشکلات فراوانی را در سلامت جسمانی و عملکرد به ویژه در دختران ایجاد می کند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط اضطراب ظاهر اجتماعی با رفتارهای خوردن دختران نوجوان شهر رشت انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه تحقیق شامل تمامی دختران نوجوان دوره اول و دوم متوسطه شهر رشت در سال 94-1393 بوده است. 269 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه از 5 مدرسه و از هر مدرسه 5 کلاس انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه اضطراب ظاهر اجتماعی (SAAS) (هارت، فلورا و همکاران، 2008 ) و پرسشنامه نگرش به تغذیه (EAT-26) (گارنر و گارفینکل، 1982) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از ابزارهای آمار توصیفی چون میانگین، انحراف معیار، فراوانی، درصد و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون های تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که اضطراب ظاهر اجتماعی با نمره کل اختلال خوردن و تمام مولفه های اختلال خوردن که شامل عادت غذایی، جوع و کنترل دهانی می باشد رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 16 درصد واریانس کل عادت غذایی، 11 درصد واریانس کل جوع، 6 درصد واریانس کل کنترل دهانی و 11 درصد واریانس کل اختلال خوردن توسط اضطراب ظاهر اجتماعی، تبیین شد. این نتایج نشان می دهند که اضطراب ظاهر اجتماعی می تواند اختلال خوردن را پیش بینی کنند. این نتایج نشان می دهند که اضطراب ظاهر اجتماعی می تواند اختلال خوردن را پیش بینی کنند.

اضطراب ظاهر اجتماعی، اختلال خوردن