زهرا ابوجاسم - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی با درمان شناختی_رفتاری بر راهبردهای نظم جویی هیجان زنان مبتلا به پرخوری عصبی بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه شهر تهران در سال 1398 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 45 از آنان در سه گروه طرحواره درمانی ( 15 نفر)، گروه درمان شناختی-رفتاری ( 15 نفر) و کنترل ( 15 نفر) قرار گرفتند. گروه های آزمایش تحت آموزش طرحواره درمانی ( 8 جلسه 90 دقیقه ای) آموزش شناختی-رفتاری ( 6 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای از طرحواره درمانی و درمانی شناختی-رفتاری دریافت نکردند. از پرسشنامه راهبردهای نظم جویی گروس و جان ( 2003 ) و پرخوری عصبی گومالی، بلاک و داستون و راردین ( 1982 ) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی ( تحلیل کوواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بن فرونی ) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که هر دو مداخله طرحواره درمانی و درمان شناختی-رفتاری به کار رفته در این پژوهش می توانند راهبردهای نظم جویی زنان مبتلا به پرخوری عصبی را بهبود بخشند، اما طرحواره درمانی دارای تاثیر بیشتری بر بهبود راهبردهای نظم جویی زنان مبتلا به پرخوری عصبی بود. بر اساس نتایج این پژوهش، طرحواره درمان با درمان شناختی_رفتاری مداخلات موثری در بهبود راهبردهای نظم جویی زنان مبتلا به پرخوری عصبی دارند اما تاثیر طرحواره درمانی ببیشتر بود.

طرحواره درمانی، درمان شناختی_رفتاری، نظم جویی هیجان، پرخوری عصبی