جلیل شفق کلوانق - دانشیار گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشگاه تبریز
وحید قاسمیان - دانش آموخته دکترای اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه تبریز
علیرضا پیرزاد - دانشیار گروه زراعت، دانشگاه ارومیه

به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط تنش آبی بر تعداد نیام و تعداد دانه دربوته، میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و قطر ساقه گیاه دارویی بالنگوی شهری، آزمایشی اسپلیتپلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی هنرستان کشاورزی شهید بهشتیارومیه در سال 1393 و 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری پس از 80 میلی متر تبخیر (آبیاریمطلوب) و 160 میلی متر تبخیر (تنش شدید) از تشتک کلاس A در کرت های اصلی و تیمارهای زیستی (قارچمیکوریز Glomus intraradices ، G,verruciform ، کود فسفاته بارور 2 و شاهد) در کرت های فرعی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد نیام در بوته (61 / 28)، تعداد دانه در هر بوته (86 / 59)، عملکرددانه (8 / 738 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (با استفاده از کاربرد فسفاته بارور 2 بدست آمد. دراین آزمایش بیشترین قطر ساقه (987 / 0 میلی متر) از تیمار آبیاری 80 میلیمتر تبخیر از تشتک (آبیاریمطلوب) حاصل شد. بنابراین برای تولید بیشترین تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه،عملکرد بیولوژیکی و قطر ساقه در گیاه دارویی بالنگوی شهری استفاده از کود زیستی فسفاته بارور 2 تحتشرایط آبیاری مطلوب توصیه می گردد.

بالنگو، تنش آبی، عملکرد، فسفاته بارور 2 ، میکوریز