بررسی تاثیر هوش معنوی و خودکارآمدی آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی بر سبک های تدریس آنان در شهرستان دلفان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر هوش معنوی و خودکارآمدی آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی بر سبک های تدریس آنان در شهرستان دلفان است که ویژگی های جمعیت شناختی جنسیت، سابقه تدریس، رشته تحصیلی و وضعیت تاهل نیز در این تاثیر در نظر گرفته شده اند. از جامعه آماری آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی شهرستان دلفان (800 نفر) به روش سرشماری کل تعداد 223 نفر انتخاب شده اند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سبک تدریس گراشا (1996) و خودکارآمدی تدریس تسچانن- موران و وولفولک هوی (2001) و هوش معنوی گینگ (2008) استفاده شده است. بعد از جمع آوری داده ها، روش های آمار توصیفی و استنباطی (رگرسیون چندگانه و واریانس چندراهه (MANOVA) به کار گرفته شده اند. نتایج نشان می دهد که هوش معنوی و خودکارآمدی آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی به طور مثبت و معنادار قدرت پیش بینی و تاثیرگذاری بر سبک های تدریس آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی دارند. هیچ یک از متغیرهای جمعیت شناختی ذکرشده نیز بر خودکارآمدی آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی تاثیر معنی دار نداشته است. در بین آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی با رشته تحصیلی مختلف از نظر هوش معنوی تفاوت معنی دار هست. آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی دارای رشته تحصیلی مرتبط دارای هوش معنوی بیشتری هستند.

Keywords:

هوش معنوی , خودکارآمدی , سبک تدریس , آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی