جایگاه تربیت بدنی و ورزش در آموزه های فقهی باتاکید برقرآن کریم

اسلام دینی است که در سده هفتم میلادی بر پایه عدالت اجتماعی، مردم سالاری و معنویت، حقیقت، دوستی و ایمان به خدای یکتا پایه گذاری شده است. این مذهب مقتدر و شایسته که به وسیله حضرت محمد(ص) بزرگترین و آخرین پیامبر خدا در شبه جزیره عربستان پا به عرصه وجود گذاشته و با نور تجلی بخش خود، سراسر گیتی را منور نمود. مردم جهان را از بت پرستی نجات داد و به برادری و مودت فرا خواند. آن حضرت مردی پاک سرشت، فداکار، امین، راستگو، شجاع و دوست داشتنی و در عین حال یک ورزشکار بود.اصولا از نظر اسلام، جسم دارای ارزش و احترام و پرورش بدن به معنای تقویت جسم و سالم نگه داشتن و نیرومند کردن، امری است پسندیده و از ضروریات اسلام شمرده شده است. حتی فلسفه بسیاری از اعمال انسان از قبیل نظافت ها، غسل ها و دیگر دستورات بهداشتی به دین اسلام برمی گردد. اسلام از جنبه پرورش، تقویت و تطهیر بدن عنایت ویژه ای دارد و به گفته شهید مطهری تضعیف جسم در روش های غیراسلامی یعنی همان روش معروف هندی که می گوید جسم و قوای جسمانی را باید ضعیف نگهداشت، اینچنین طرز تفکری در اسلام نیست. از نظر اسلام، انسان وقتی جسم سالم و قوی نداشته باشد، آن وقت روح سالم هم نخواهد داشت، اما داشتن جسم سالم هم تنها شرط زمینه است نه هدف و غایت. (شعبانی بهار،120:1394)پیامبر گرامی اسلام درخصوص اهمیت سلامت جسم و روح و بدن در حدیثی می فرمایند: نعمتان مجهولتان، الصحه و الامان سلامتی و امنیت دو نعمت بزرگی هستند که قدر آن ها شناخته نشده و در نزد مردم مجهول و کم اهمیت اند.غرض این که قدر تندرستی و سلامتی را که خداوند به بشر عنایت فرموده باید دانست و شکرانه آن را به جای آورد. شکر این نعمت همان کوشش در راه نگهبانی و حفظ و تقویت سلامت جسم است که ائمه معصومین(ع) صیانت آن را عبادت دانسته اند (صبوراردوبادی ،1365 :68)تفحص در فرهنگ ایرانی پس از ورود اسلام به ایران بدون توجه به فرهنگ غنی اسلامی ناقص و ابتر است.با اشاعه و توسعه فرهنگ غربی در همه شئون اجتماعی و فرهنگی ملل شرق، تربیت بدنی و ورزش نیز از این تاثیرپذیری مصون نماند. بنابراین اگر اصول تربیت بدنی را بر مبنای اصول ملی و اسلامی بنا نکنیم و جلوه های منفی فرهنگ غرب را نزداییم، به ناچار چون سایر کشورهای سلطه پذیر با توسعه ورزش به حاکمیت پاره ای از ناهنجاری های فرهنگ غرب تن داده، آن را از روزنه ورزش در کالبد فرهنگی خود راه داده ایم.(نیکوبخت،1380 :31)