تعیین تاثیر تحریکات فراجمجمه ای tDCS بر افسردگی و اضطراب مصرف کننده متادون

افسردگی و اضطراب معمولا توام با هم در افرادی که اعتیاد به مخدر دارند معمولا وجود دارد ، نقش تحریکات فراجمجمه ای بصورت الکتریکی کمتر در این رابطه مورد توجه قرار گرفته و بعضا نتایج متناقضی از سوی محققین گزارش شده است. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تحریکات فراجمجمه ای مغز بر افسردگی و اضطراب ناشی از مصرف متادون می باشد. تحقیقات روی تحریکات فراجمجمه ای بصورت الکتریکی بر افسردگی و اضطراب ناشی از مصرف متادون مورد توجه واقع نشده است. روشهای tDCS از جدیدترین روشهای تحریک مغزی است که به دو دلیل عمده غیر تهاجمی بودن و ارزان بودن از لحاظ اقتصادی و همچنین بی ضرر بودن مورد توجه ویژه قرار گرفته است، در صورتی که مصرف مواد مخدر یکی از مهمترین معضل های بهداشتی در جامعه می باشد. در این پژوهش 40 نفر در یک گروه وارد مطالعه شده و مورد بررسی قرار گرفتند. افراد پس از اعلام رضایت مندی و همکاری اقدام به پرکردن پرسشنامه ها نمودند. از این افراد قبل و بعد از دوره تحریک که هشت روزه بود، تست گرفته شد در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب اشپیل برگر و افسردگی بک استفاده شده است و افراد پس از تست اولیه به مدت 8 روز متوالی در یک ساعت معین تحریک دستگاه را دریافت کردند، به این ترتیب که جریان الکتریکی خیلی ضعیف با قدرت 2 میلی آمپر توسط دستگاه tDCS از طریق پوست و جمجمه به بافت عصبی وارد شده و تحریک پذیری بافت را تغییر می دهد. دستگاه از طریق دو الکترود به پوست سر متصل می شود که یکی به عنوان آند و دیگری به عنوان کاتد است.اثرات رفتاری یک جلسه استفاده از دستگاه تا حدود یک ساعت باقی می ماند.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های کولموگروف-اسمیرونوف و آزمون ویلکاکسون استفاده شد. نتایج نشان می دهد که با توجه به نمره 1.69 برای متغیر اول، میزان اضطراب در بیماران در زمانی که تحریک الکتریکی انجام میشد بسیار پایین تر است. همچنین با توجه به نمره 1.62 در فرضیه دوم نیز میزان گفت افسردگی در زمانی که تحریک انجام میشد بسیار پایین تر است . در نتیجه هر دو فرضیه با 95 درصد اطمینان تایید می شوند.

Keywords:

تحریکات فراجمجمه ای , افسردگی , اضطراب , متادون