محمدحسین میرسلیمانی
محمد سلطان حسینی

بحث کلی این پروژه، حول فرآیند جهانی سازی و جهانی شدن حقوق ورزش و استراتژی فقه ورزشی برای روبرویی با این موضوع و بهره گیری از فرایند جهانی سازی ورزش زورخانه توسط فقه می باشد که با روش کتابخانه ای و فیش برداری انجام گرفت. درعصرماجهانی شدن شکل تازه ای به روابط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی واقتصادی داده و نیازهای حقوقی پدیده های جهانی را دستخوش تغییرات بسیاری کرده است. ورزش یکی از پدیده های جهانی است که با برقراری ارتباط با رشته های مانند اقتصاد، سیاست و جامعه شناسی با گستردگی بسیاری در دهه ی اخیر همراه بوده است به گونه ای که به صنعتی پولساز و جذاب در سراسر جهان با مخاطبین میلیاردی تبدیل شده است و صنعت ورزش را نیازمند قوانین حقوقی جهانی کرده است. حقوق ورزش در حالی فرآیند جهانی سازی و جهانی شدن خود را طی می کند که منابع قانون گذاری حقوق ورزش برگرفته از علم مطلق بشر می باشد همین امر باعث بروز چالش هایی مانند تبانی، شرط بندی، خالکوبی، دوپینگ، خشونت تماشاگران و ورزشکاران شده است که گاه قوانین ورزشی به آنها مشروعیت می بخشند. فقه با توجه به فرآیند جهانی شدن حقوق ورزش بایست نقش حیاتی خود را هدایت و سعادت بشر ایفا کند و با شناسایی چالش های حقوق ورزش به تبین و تصویب قوانین اصلاحی بپردازد و برای جهانی سازی و کاربردی کردن این قوانین با تعیین استانداردهای بین المللی ورزش به کمک فقه ورزش، تشکیل دادگاه های اسلامی مختص ورزش، ایجاد مشاغل جدید فقهی ورزشی، همکاری با فدراسون های ورزشی، تبین منشورهای اخلاقی برای ورزش دینی، جهانی سازی قوانین حقوقی فقه برای فائق آمدن بر چالش ها و تبین حقوق ورزش جهانی مبتنی بر فققه عمل کند. با توجه به ضرورت وجود حقوقی جهانی برای نظم دهی به ورزش، فقه بایست درعصرجهانی شدن پاسخگوی نیازهای جدیدی در حیطه حقوقی، جامعه ورزش باشد. فقه باید با استفاده از استراتژی فعال از این پدیده نو ظهور( حقوق ورزش جهانی ) فرصت های تازه ای خلق کند و قبل ازآنکه آنرا تهدید به شمار بیاورد باید به ثمربخشی های آن بیاندیشد و از آن برای پیشرفت و توسعه قوانین مبتنی بر فقه بهره کافی ببرد.